วันนี้คือ...เรา

เรื่องย่อ

หลังจากที่เปิ้ลชายหนุ่ม หน้าตาหล่อเข้ม นิสัยห้าว ๆ กับ กร ชายหนุ่ม ใบหน้าหวาน ผู้โอบอ้อมอารี ซึ่งเป็นที่รักของผู้คน ได้ไปศึกษาดูงานด้วยกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน ช่วยเหลือกันจนได้เคลียร์ใจกัน จากศัตรูก็เปลี่ยนเป็นคู่รัก แต่อุปสรรคของเขาทั้งสองคือ บ้านของเปิ้ลเกลียดกร และเชอร์แฟนสาวสุดรักของเปิ้ล จะรับได้ไหม หากเปิ้ลมีใจให้กับกร โดยที่กรเอง ก็เคยเป็นแฟนเก่าของเชอร์

        ........................................................................................................................................

คำนำ

ภายในห้องพักของโรงแรมแห่งหนึ่ง

[เปิ้ล] ผมเป็นชายหนุ่ม หน้าตาหล่อเข้ม

“พี่รักเปิ้ล และครอบครัวนะ” เสียงตะโกนจากกร ชายหน้าหวาน หุ่นบาง สมส่วน

“…” ในวินาทีนั้นผมยืนนิ่งตัวแข็ง ใจเต้นแรง จนมันคลายอ้อมกอด แล้วขยับใบหน้าเข้าชิดที่ใบหน้าของผม พร้อมกับบรรจงจูบที่ริมฝีปากของผม โดยที่ผมยืนนิ่ง อึ้งตะลึงงัน ในเสี้ยววินาทีนั้น ผมขยับตัวไม่ได้ จึงปล่อยให้มันกวาดลิ้นรอบริมฝีปากของผมไป ซึ่งมันช่างจั๊กจี้หัวใจแปลก ๆ จนมันถอนตัวคลายริมฝีปากออกไป ผมได้แต่มองใบหน้าของมันที่เต็มไปด้วยความสุขอิ่ม ถอยห่างออกไปอย่างช้าๆ

“แบบนี้เป็นยังไง ได้ไหม”

“ทำเหี้ย อะไรของมึงวะเนี่ย เอี้ย ๆ อึ้ย~” ผมยกมือขึ้นมาเช็ดปาก ด้วยสีหน้าสะอึดสะเอียน

“ก็พี่รักเปิ้ลไง” มันพุ่งตัวโผเข้ามากอดผมไว้อีกครั้ง

“ยึย…เป็นบ้าอะไรของมึงวะ” ผมดิ้นเพื่อสะบัดมันให้หลุดพ้นไป

“ก็พี่รักเปิ้ลไง ไม่ได้ยินเหรอ ฮึบ…”

“แต่กูเป็นผู้ชายนะ…”

“พี่ก็ผู้ชายเหมือนกัน”

“แต่เรารักกันไม่ได้ นะเว้ย”

“แต่พี่ก็รักอยู่นี่ไง”

“แต่กูมีแฟนแล้ว”

“ก็มีพี่อีกคนไม่ได้เหรอ” น้ำเสียงอ้อนวอนอันแสนเศร้านั้นมันจึงทำให้ผมต้องหยุดที่จะดิ้นรนในทันที ด้วยความสับสน มันเองก็คลายอ้อมกอดจากการยื้อกะยุด แล้วเอามือขึ้นมาจับที่แก้มทั้งสองข้างของผมอย่างนุ่มนวล เพื่อหันให้นัยน์ตาของเราตรงกัน พร้อมกับถามด้วยเสียงอันอบอุ่นและอ่อนโยนว่า

“แล้วรักพี่ไหมครับ”